جمعیت
منطقه مرگور:
بحث اصلی ما در اینجا پیرامون دهستان مرزی مرگور واقع در جنوب غربی شهرستان
ارومیه است که با پیمودن مسافتی 45 کیلومتری از طریق جاده ی بند(روستایی
زیبا در جنوب ارومیه که اواخر هرهفته تفرجگاه صدها ارومیهایست) و طی مسیری
کوهستانی به آن میرسیم. دهستان مرگوراز توابع بخش سیلوانای ارومیه، با
مساحتی بالغ بر 5/442 کیلومترمربع، یکی از مناطق نادر ایران از نظر شرایط
اقلیمی و موقعیت جغرافیایی و تنوع زیستی گونههای مختلف گیاهی است. ارتفاع
آن از سطح دریا بین 1600تا 1700 متر متغیر است.
طبق آخرین آمارها جمع کل روستاهای مرگور 66 پارچه و جمعیت آن40142 نفر
بوده که از این تعداد 20215 نفر مرد و 19927 نفر زن هستند. تعداد کل
خانوارها نیز 7388 خانوار بوده که نشان میدهد تعداد نفرات هر خانواده بطور
میانگین، پنج و نیم نفر است. ( آمارسال 1385، ارائه شده توسط بخشداری
سیلوانا)
این دهستان با دارا بودن طبیعتی زیبا و کوهستانی بي نظير هزاران گردشگر را
از نقاط مختلف کشور درفصول گوناگون سال به خصوص بهار و تابستان به خود جلب
می کند. این دشت با طبیعتی سرسبز و دلانگیز از چهار سو به وسیلهی رشته
کوههای زاگرس احاطه شده است. ازجمله قلل بلند پیرامون این دشت می توان به
قله های دالامپر، قلوزن، بنار، بزسینا،آز، شیوهسور، برهگور، برهزر
وغیره اشاره کرد که برخی از آنها، چهارفصل سال پوشیده از برفاند و
تأمین کننده اصلی آب چشمههای فراوانی هستند که در نقاط مختلف این دشت
پراکندهاند . این چشمه ها، عمده منبع تأمین کننده آب زمینهای حاصلخیز و
تقریبا پر بازده منطقه هستند. این دهستان از سمت غرب با دهستان گور (شهر
شمزینان) ترکیه و از سمت جنوب نیز با منطقه خاکورک کردستان عراق و از سمت
شرق با شهرستان اشنويه واز سمت شمال با دهستان ترگور دارای مرز مشترک است.
در داخل کشور نیز باز از سمت جنوب با منطقهی دشتبیل و دره ی شهدا( یا
درهی خان که محل قلعهی تاریخی دم دم در دورهی صفوی بوده است )همجوار است
. ارتفاعات موجود طبق بررسی های زمین نگاری، ذر دوره ی ترشیاری و در نتیجه
ی ، فشارهای وارده به شکل کوه های بلند و درههای عمیق و گسلهای کنونی
درآمده، که گاهی بر اثر فعالیت این گسلها این منطقه به لرزه در می آید.
از نظر نوع آب وهوا و میزان بارندگی، نسبت به سایر نقاط شمال غرب وغرب
کشور سردتر وپرباران تر است وفصل سرما و بارندگی در آن نسبت به شهر ارومیه
زودتر شروع شده ودیرتر به پایان میرسد که این امر باعث کم دوام بودن برخی
گونههای گیاهی و درختی در این منقطه سردسیر شده است. از علل اصلی این
مقدار بارندگی در این منقطه ،میتوان به ارتفاعات موجود اشاره کرد که با
آمدن تودههای ابر دریای مدیترانه از سمت غرب از عبور آنها به سمت شرق
جلوگیری کرده و آنها را به صورت باران و برف فرو میریزند. این آبها بعد
از پیوستن به رود باراندوز به دریاچه ی ارومیه می ریزند